فرزند امام

پـــروا نـکـــرد لحظـــه ای از التهاب‌ها / ره گـم نکـــرد در گــذر از پـــیـــچ و تـــــاب‌ها

فـــهمـیـده وار دل به هیاهـوی نیل زد / دلـــــخـوش نشـد به وعـده‌ی آبِ ســراب‌ها

وقتی شنید نغمه‌ی «احلی من العسل» / راضـی نشد به مستی دیگر شــــراب‌ها

راه «جهاد»، خـــط پـــدر، راه عشق بـود / راه حـسیـــن (ع) و راه تـــمـــام ثـــواب‌ها

جانـــــم فـــدای نــــام شـــریـــف پیمبــــرم / عشق نبی ست پایــه‌ی این انقلاب‌ها

«تبت یدا» نوشت به سرخی خون «جهاد» / دشمن بترس از تب این سان خطاب‌ها

همین شهدای برجسته‌ی دنیای اسلام، همین شهید عزیزی که به وسیله‌ی

صهیونیستــهابه شهـادت رسید، اینها افتخار می کــردند که بچـه‌های امامند؛

خـــودشـــــان را فــــرزنـــد امـــــام مــی دانستــنــد. /  [رهبر معظم انقلاب]